Her ikisi de dört yaşını devirmiş olan cadılarımla beraber olduğumuz süreçte başımızdan geçenler ve tecrübelerimiz. İlk olarak eşimin iki yıl önceki doğum günüme özel yaptırdığı pastayla başlamak istiyorum.
Bu fotoğrafı Forbes Köşkünün hemen yanında bulunan fakat artık trenlerin geçmediği o nostaljik tren yolunda eşim çekmişti ve o dönemde henüz nişanlıydık. Yanlış hatırlamıyorsam da kızlarımız burada henüz 1,5 yaşındalar.
***
Onlar...
Kızlarımız bizim. Her ikisi de dört yaşını tamamlayıp beşinden gün
almaya başladılar, ikisi de birbirinden cadı. Hayatıma en büyük yönü
veren kızım Balım ve henüz altı aylıkken babası ile birlikte hayatıma
giren Maya. Balım tipik bir Golden Retriever, babası Hektor'un hık demiş
burnundan düşmüş. Oyun deyince akan sular duruyor onun için. Maya ise ona göre
biraz daha ağırbaşlı bir Labrador Retriever, annesi Tequila ile pek anlaşamasa da tam bir
hanımefendi.
* * *
Resimde görmüş olduğunuz kızım Maya. Aslında Maya da, Balım da sağlıklı olmalarına rağmen bizi ufak tefek rahatsızlıklarıyla zaman zaman telaşlandırdılar. Balayımızdan döndükten birkaç gün sonra babası onu gezdirirken ayağını burkmuş hanımefendi. Hemen veterinere götürdük, verdiği ilaçları da kullandık. İlk bir hafta gelişim göstermeyince korkmuştuk. Sonra eski haline yavaş yavaş döndü tabii.
* * *
Resimde görmüş olduğunuz kızım Maya. Aslında Maya da, Balım da sağlıklı olmalarına rağmen bizi ufak tefek rahatsızlıklarıyla zaman zaman telaşlandırdılar. Balayımızdan döndükten birkaç gün sonra babası onu gezdirirken ayağını burkmuş hanımefendi. Hemen veterinere götürdük, verdiği ilaçları da kullandık. İlk bir hafta gelişim göstermeyince korkmuştuk. Sonra eski haline yavaş yavaş döndü tabii.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder